Calvo hil eta ordu batzuetara, abuztuaren 20ko goizean, heriotzaren gauean berarekin kontaktua izan zuten zortzi ertzainek deklaratu zuten gertatutakoaz, komisarian bertan. Bigarren aldiz hartu zieten deklarazioa abuztuaren 23 eta 24 artean. ARGIAk deklarazio horiek eskuratu ditu, eta Calvoren autopsia forentsearekin alderatu ditu. Ondorioa argia da: ertzainen kontakizunak bateraezinak dira Calvoren gorpuak zituen biolentzia eta gas arrastoekin. Ondorio berera heldu da ARGIAk eskatuta dokumentuak aztertu dituen forentsea ere. Segurtasun Sailaren bertsio ofizialak ertzain horien kontakizuna bere egin zuen, eta ertzainek deklaratu ez zuten daturen bat ere eman zuen.

El 20 de agosto de 1993 Juan Calvo Azabal falleció en la comisaría de Arkaute, en Gasteiz. El cuerpo fue encontrado con signos de violencia. Condenaron a ocho ertzainas por delitos de imprudencia. Sin embargo, nadie perdió su puesto de trabajo ni pisó la cárcel, ni hubo condenas por malos tratos o torturas. Cuando han pasado casi 30 años de los hechos, ARGIA ha afirmado que ha conseguido nuevas informaciones sobre el caso: análisis médicos y forenses del cadáver; entrevista al enfermero que atendió a Calvo antes de que apareciera el cadáver; y declaración del único testigo directo que afirma que lo ocurrido quedó sin resolver, entre otras cosas. HALA BEDI hace eco de la información publicada por ARGIA mediante la licencia libre.

1993ko abuztuaren 19ko arratsaldean Ertzaintzak Gasteizko Santiago ospitalera eraman zuen Juan Calvo, atxilotze unean eginiko zauriak artatzeko. Patxi Bezares Díaz de Tejada erizain laguntzaileak (egun zeladorea da) sendatu zizkion zauri arinak. Bera izan zen Calvo bizirik ikusi zuen azken pertsonetako bat. Hurrengo egunean lanera bueltatzean lankideek kontatu zioten Calvo goizaldean eraman zuela berriz Ertzaintzak, hila eta biolentzia arrasto nabarmenekin gorputz osoan. Gorputegira joan zen eta han ikusi zuenak inpaktu handia sortu zion, Calvori alferrikako biziberritze ariketak egin zizkioten medikuei sortu bezala. 30 urte eta gero, estreinakoz kontatu du egun hartan eta hurrengo hilabeteetan berak eta Calvorekin kontaktua izan zuten beste osasun profesional batzuek ikusi eta pairatu zituztenak. Tartean, Poliziaren jazarpena.

1993ko abuztuaren 20an, goizaldeko 5:00ak aldera, Santiago Ospitaleko larrialdietako osasun langileen talde bat Juan Calvo biziberritzen saiatu zen, alferrik: Arkauteko komisariatik hilotz irten zen bilbotarra. Medikuetako batek egindakoa aurpegiratu zien haserre poliziei, suminduta. Etxera heltzean, gogoratzen zuen guztia jaso zuen bi orriko idatzi batean, gertatua ahaztu ez zedin. Gero, ondorioen beldur, ezkutuan gorde zuen. ARGIAren eskuetan jarri du orain.

Berez, epaiketan argi geratu zen ez zuela agintaritzaren aurkako atentaturik egin, baina sei hilabeteko espetxe zigorra eta isun ekonomikoa ezarri dizkiote atxiloketan erresistentzia erakusteagatik. Hala ere, ez da kartzelara sartu beharko, zigorrak ez baitu horretarako gutxienekoa betetzen.

Uztailaren 3an izango da, astelehena, 19:30etan Andra Mari Zuriaren Plazan.

Pentsio publiko duinak defendatzeko konpromiso argia eta publikoa eskatuko diete alderdi politikoei. Uztailaren 15ean mobilizatuko dira Gasteizen.