1993ko abuztuaren 19ko arratsaldean Ertzaintzak Gasteizko Santiago ospitalera eraman zuen Juan Calvo, atxilotze unean eginiko zauriak artatzeko. Patxi Bezares Díaz de Tejada erizain laguntzaileak (egun zeladorea da) sendatu zizkion zauri arinak. Bera izan zen Calvo bizirik ikusi zuen azken pertsonetako bat. Hurrengo egunean lanera bueltatzean lankideek kontatu zioten Calvo goizaldean eraman zuela berriz Ertzaintzak, hila eta biolentzia arrasto nabarmenekin gorputz osoan. Gorputegira joan zen eta han ikusi zuenak inpaktu handia sortu zion, Calvori alferrikako biziberritze ariketak egin zizkioten medikuei sortu bezala. 30 urte eta gero, estreinakoz kontatu du egun hartan eta hurrengo hilabeteetan berak eta Calvorekin kontaktua izan zuten beste osasun profesional batzuek ikusi eta pairatu zituztenak. Tartean, Poliziaren jazarpena.

Berez, epaiketan argi geratu zen ez zuela agintaritzaren aurkako atentaturik egin, baina sei hilabeteko espetxe zigorra eta isun ekonomikoa ezarri dizkiote atxiloketan erresistentzia erakusteagatik. Hala ere, ez da kartzelara sartu beharko, zigorrak ez baitu horretarako gutxienekoa betetzen.

Grebak % 50eko jarraipena izan du, ELA sindikatuaren arabera. Mobilizazioa egin dute Gasteizen goizean, «lan hitzarmen duina» eskatzeko.

ELA eta LAB sindikatuek deituta greba egingo dute erresidentzia pribatu eta etxebizitza komunitarioetako langileek ekainaren 29 eta 30ean. Sektorearen «lehen hitzarmen probintzial duina» eskatzen dute. Manifestazioa egingo dute ostegunean 11:00etan Plaza Berritik abiatuta.

La negativa se basó en «las continuas trabas mostradas por los dos colectivos para una buena convivencia». Argumentan que no se llegó a un consenso, pero la decisión se tomó con una «amplia mayoría de la mesa, aunque cada agente tiene su propia opinión».