Aste honetako atalean Ane Irazabal kazetari arrasatearrarekin solastu gara, duela hilabete Berria egunkarian argitaratu zuen artikulu baten harira. Aipatutako artikulutik tiraka sakonean aztertu nahi izan dugu bertan planteatzen zuen gogoeta: Osloko akordioetatik hogei urte pasa direnean, agortuta geratu da itunak mahigaineratzen zuen balizko Estatu palestinarraren aukera. Haren ustez, denborak erakutsi du hitzarmenak okupazioaren kudeaketa Aginte Palestinarraren esku jartzeko baino ez duela balio, eta 1993ko baldintzak aldatu direnez, egun bideraezina da balizko Estatu palestinarra; gaur egungo testuinguruan, behintzat. Hain zuzen ere, Osloko akordioen garapena izan da palestinarrentzako estatu baten ateak itxi dituena; kolonien hedapenak, Palestinako lurraren etengabeko getifikazioak, Jerusalemeko judeizazioak, eta Aginte Palestinarraren ustelkeria eta jokaera zipaioak ezinezkoa bilakatu dute Estatu palestinarra. Gainera, gero eta palestinar gutxiagok ematen dio sinesgarritasuna aukera horri. Gauzak horrela, gero eta ahots gehiagok planteatzen dutena estatu bakar binazionalaren aukera da, alegia, hiritar guztiontzako estatu laiko eta demokratiko bakarra Palestina historikoaren eremuan.